witamy na stronie jedynej w Polsce szkoły pod wulkanem

„Wychowawca nie potrafi sprawić, żeby na dzikiej jabłoni rosły brzoskwinie, ale potrafi zrobić, żeby cierpkie dziczki stały się miłymi do użycia”.

Gottfried Wilhelm Leibnitz

Pierwszy raz spotkaliśmy się 7 czerwca 2010 roku w Belwederze, podczas uroczystej gali rozdania dyplomów za uzyskanie tytułu Wychowawców Roku w konkursie organizowanym w ramach programu „Szkoła bez przemocy”. Później nastąpiło kolejne spotkanie – na szkoleniu w Warszawie, które było nagrodą. Swoją drogą – było to najlepsze szkolenie, na jakim byliśmy! Rozmowom nie było końca, a co najśmieszniejsze, okazało się, że jesteśmy do siebie podobni, jesteśmy bowiem (nie)typowi. Nie chodzi mi oczywiście o ilość zmarszczek, strój czy kolor włosów.  Łączy  nas  pasja,  podobne  poglądy  i  radość  z  wykonywania  ciężkiego  zawodu. W ramach podziękowania Organizatorom Programu, a jednocześnie refleksji po zorganizowa- nych dla nas warsztatach, postanowiliśmy dać coś z siebie. Wpadliśmy na pomysł stworzenia książki, która właśnie trafia w Państwa ręce. Chcieliśmy podzielić się swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi naszej codziennej pracy. Sami ocenicie, czy warto tę książkę przejrzeć. Uprzedzam jednak, że nie będzie to (wbrew podtytułowi) kolejny poradnik z cyklu, jak być lepszym wycho- wawcą, zachować dyscyplinę na lekcji czy radzić sobie z nauczycielską codziennością.
Tytuł, jaki uzyskaliśmy, był dla nas wszystkich ogromnym wyróżnieniem, ale i zaskocze- niem. Nie robimy nic niezwykłego, wykonujemy taką samą pracę jak Wy; tak samo uczymy. Czemu zatem mają służyć zamieszczone tu artykuły? Chcieliśmy po prostu podzielić się doświadczeniem, a jednocześnie trudami dnia codziennego. A jeśli przy okazji przypomnimy, że praca wychowawcza, choć wiąże się z ogromną odpowiedzialnością, może dać wiele satysfak- cji, jeżeli uda nam się ukazać optymistyczne podejście do zawodu (przecież naszą narodową cechą jest narzekanie!), wówczas będzie nam niezmiernie miło.
Niech zatem poradnik, który trzymają Państwo w dłoni, będzie naszym ukłonem w stronę każdego,  komu  przyszło  wykonywać  to  jakże  odpowiedzialne  zadanie  bycia  wychowawcą; niech będzie łączeniem się w pasji wykonywania zawodu, niech będzie w końcu ciepłym śladem na Waszych dłoniach! Róbcie dalej to, co potraficie, i uczmy się od siebie. (więcej…)